Something bout 'Murica

I'm not going in there!!!!

Gisteren was het zover. Mensen hier spraken al maanden van te voren over deze speciale dag. Over wat voor een kostuum ze gingen dragen en welk snoepgoed ze insloegen. Mijn vrienden en ik hadden het over welke route we gingen doen, welke huizen het meeste snoepgoed hadden en welke 'Haunted Houses' we moesten zien. Jawel, ik heb het over Halloween.

Ik stond de dag supreme vroeg op, want er moest nog wat aan mijn kostuum gebeuren.Ik kwam in mijn gewone kleren in school aan (mijn kostuum was niet volgens de dresscode). Sommige studenten waren verkleed als een halloween figuur, anderen waren verkleed als zichzelf.

Tijdens Engels keken we filmpjes die het debateerteam had gemaakt. Het moesten kleine horrorfilmpjes voorstellen, maar het faalde... heel hard... je rook zowat de ketchup.

Scheikunde was veel leuker. We maakten slijm en bouwvakkersschuim. Dat bouwvakkersschuim-spul was wel heel interressant trouwens. Je gooit gewoon twee floeistoffen bij elkaar, roert en het wordt warm en blaast zichzelf op! We vulden 1/8 deel van het bekertje, maar al gouw overstroomde het hele ding en het bekertje spatte uit elkaar. Miss Pippins lachte ons keihard uit. Ook hebben we tijdens scheikunde een pompoenlantaarn op een wel heel interressante manier gemaakt: Miss Pippins stopte een soort poeder in een uitgeholde pompoen. Ze had hem al voorgesneden. Toen ze liet ze een vlammetje vallen in de pompoen. BOOM! Voila, een pompoenlantaarn! De stukjes vlogen uit de pompoen en een halloween gezicht verscheen in de pompoen.

Na school ging ik snel naar huis om me om te kleden en toen weer naar de tennisvelden, waar Crew, Deamon, Sieara, Tiffany en Sean me opwachtten. We liepen naar de Junior High waar Hunter op ons stond te wachten en we maakten ons op met verf. Daarna liepen we naar de kerk om te helpen met het Halloween feest.

Zo rond 8 uur waren we klaar met de kerk en gingen we op 'snoepjesjacht'. Dave reed ons rond in zijn truck en we gingen langs allerlei huizen om snoep op te halen. De mensen keken ons wel een beetje raar aan, aangezien we allemaal een beetje te oud waren voor 'Trick or Treat'. Ach tja, we kregen gelukkig wel Candy :)

Toen we zo'n beetje klaar waren met het snoep gebeuren gingen we opzoek naar 'Haunted Houses'. Ik was doodsbenauwd toen we er eentje hadden gevonden. Ik hoorde mensen schreeuwen, ik zag rook, ik hoorde een kettingzaag en vreselijk gekrijs. 'i'm not going in there!!!' Hoe vaak ik het ook riep, het hielp niet. Uiteindelijk liep Dave voor me, Hunter en Sean naast me en Crew achter me. Ik had mijn eigen bodyguards als het ware. Ik was praktisch in paniekmode. Maar ik heb het overleeft. De man met de kettingzaag had geen blad op de zaag dus het maakte praktisch alleen een hoop kabaal. Ik schrok me wel kapot toen een clown me vastgreep en me met een nep mes aan de muur pinde. Hij schreeuwde: 'I found you Susan!'. Hunter en de andere bodyguards lagen helemaal duppel van het lachen. Het was Gunner; een teamgenoot van Hunter. Ik heb nog steeds nachtmerries.

xxxxx Susan

Feeling :(:

Happy Pre-Halloween!

Ik had een tijdje niet geschreven en dacht; 'Goh, laat ik dat nog maar eens een keertje doen.'

Ok, echte reden; Ik heb geen zin om de woordjes, die ik al ken, voor Engels in mijn hoofd te stampen.

Vorige week zaterdag heeft Crew me uitgenodigt voor een pre-Halloween party. Dat is een feestje waarop je pompoenlantaarns maakt en het huis versiert. Hunter en ik hebben samen een heksenpompoen gemaakt. Ja en ik maak het maar bekent Hunter en ik zijn dus aan het daten. Allebei, vooral ik, hadden geen intresse in een vriendje of vriendinnetje, maar het gebeurde gewoon.

Na het pompoenen gebeuren was het huis versieren aan de beurt.... o god. Er zat een wespennest onder de garagekap. Die zouden de jongens wel ff weghalen. Dus Hunter paktje een plastic bekertje en plaatste het vlug over het wespennest. Daarna proberde hij het langs de muur te slepen om vervolgens kapot te trappen. Er zat gif in het bekertje by the way. Toen plotseling Sean met een stok in de rug van Hunter prikte. Hunter schrok en liet het bekertje vallen. De meeste wespen waren al dood, maar een paar vlogen richting ons en wij renden voor ons leven.

Die volgende dag gingen we zoals gewoonlijk netjes op tijd naar de kerk. Daarna nam Hunter me mee uiteten en vervolgens gingen we naar het verjaardagsfeestje van zijn 2 jarige nichtje in het park. Die taart... o god die taart; Marshmallow smaak overgoten met caramel en suiker, suiker en nog meer suiker. Ik zat vol na 1 klein hapje.

Die avond gingen we samen met Sean, Crew, Dave, Tiffany, Sieara, Mellany, Ethan en Brent bowlen. Het was heel erg gezellig. Ik had een prachtige score van 64 (ok ik had een klein beetje hulp).

Die avond weer vrolijk naar de kerk waar de vrouw van de pastoor lasagna voor ons had gemaakt met als groot dessert: Een Reese-ijs-taart :D

Maandag was maandag.

Dinsdag was veel te lang.

En vandaag, woensdag, was ok.

Ok? Ja, school was heel lang. Maar na school haalde Dave me op en we gingen samen met Hunter, Crew, Deamon en Tiffany op pad, in de avond naar de kerk en vervolgens lekker rondrijden door Graham luisterend naar Party Rock en Moves like Jagger ;)

xxxxxxx Susan

Paradise

Met Whippets op de achterbank

Vandaag was een gewone dag van school. Veel vakken, weinig tot geen huiswerk :D. Jawel. Meestal heb ik helemaal geen huiswerk of slechts wat leerwerk (zeker nu ik uit Calculus ben gestapt en over ben gegaan op Algebra).

Alles gaat hier zijn gangetje in Graham. Mensen zijn nog een beetje moe van de homecoming week. Dat was vorige week. Daarin moesten we elke dag in een bepaald thema naar school:

• Maandag: Red Day
• Dinsdag: Twin Day
• Woensdag: Blue Day
• Donderdag: College Day
• Vrijdag: Blast from the past (stijlen uit de jaren 90, ik en vriendinnen deden de 50's)

Homecoming (= een football wedstrijd) zelf was op vrijdag avond, maar op de avond daarvoor hadden we een Bonfire. Een soort paasvuur om de football spelers geluk te wensen. Nummer 72 was er (Yay) en gaf me een ketting (YAAAAAAY) van plastic (ach, gaat om het idee ;p).

Vrijdag was de grote GAME en iedereen kwam. Ondanks het heel hard regende en het stadium NIET overdekt was. Ach tja... ze hebben gelukkig wel gewonnen!

Zondag ging ik gezellig naar de kerk. De kerk? Jep. Ik ga naar de kerk op zondag morgen, zondag avond en woensdag avond. Het is echt super gezellig. Allemaal mensen van mijn leeftijd en van hun heb ik leren poolen en tafeltennisen. De kerk hier is eigenlijk meer een soort jeugdcentrum waar iedereen samen komt.

Vandaag gingen mijn gastgezin en ik naar het park samen met de honden. Ik met Jeff, Thomas met Onrie en Lauren met haar twee Whippets; Die dus met mij op de achterbank moesten. Ik zit nog steeds onder de haren.... zucht.

xxx Susan

De lijst

Special thanks to my Waterpolo friends

Dit is de lijst die kreeg op het afscheidsfeeste (zie Goodbye... my friends). Het zijn foto's die ik moet maken voordat ik terug kom uit Amerika. De foto's kun je zien bij 'Foto's' onder 'De Lijst'.

Maak een foto van;

1. van de allerliefste hond in het hondenkennel!
2. Jou in paardrijdkleren met een paard!
3. Jou met cheerleaders in bijbehorend kostuum!
4. Jou met een echte cowboy!
5. Jou zoenend bij een cactus
6. Jou met een echte indiaan
7. Jij een je gastgezin en trek een gekke bek!
8. Jou en je klas in schooluniform
9. De knapste jongen van school!
10. Jou wanneer je in een hondenkennel ligt te slapen!
11. Je bed MET een mooie jongen erin!
12. Van een leuk/gek verkeersbord!
13. De zonsondergang!
14. De ergste storm die je daar meemaakt!
15. De schoolbus!
16. Het wildste dier dat je daar ziet!
17. De leukste winkel!
18. De hoogste hakken!
19. Jou en de Amerkaanse vlag
20. Jou en een belangrijk monument
21. Jou in de leukste kroeg!
22. jou en het naamplaatsbordje van de stad!
23. Jou en je vriendje (anders beste vriend)
24. Jou en al je nieuwe vriendinnen

Living in a dream

Everything is big in Texas

Na een aantal weekjes geleefd te hebben als een echte Cowgirl hier in Texas voel ik me steeds stukje bij beetje meer Amerikaan. De mensen zijn hier ongeloofelijk vriendelijk, zelf noemen ze dat 'Southern Comfort'. Ik heb al veel vriendinnen gemaakt, dat is hier ook niet zo moeilijk. Nu kijken of ze 'echte' vriendinnen zijn, want je hebt me hier een paar nep mensen. Van die mensen die je super aardig vinden, maar achter je rug roddelen. En roddelen dat doen ze! Gelukkig, nog, niet over mij.

Hellaas hebben ze hier geen waterpolo, maar mijn vriendin Cara heeft een zwembad thuis; dus daar kan ik mijn hartje ff luchten. Qua sport gaat het niet goed. Ik heb vanalles geprobeerd, maar meestal zat het team al vol of ging het niet goed samen met mijn astma. Zucht. Dus nu ga ik met mijn fiets, jawel fiets, naar school. Ik zet het goede voorbeeld.

Ik ben nu wel lid geworden van andere clubs om er toch een beetje bij te horen, qua school spirit dan. Ik speel in een Toneelstuk genaamd Antigone. Mijn rol is Eurydice, ik heb 1 zin en dan ga ik dood. Ach tja, beter iets dan niets. Ook ben ik lid geworden van de FFA (Future Farmers of America). Daar ga ik honden showen. Ik heb al mijn eigen showhond; Jeff. Het is een Stafford en foto's komen eraan!

Verder gaat alles goed en ik geniet ongeloofelijk van mijn tijd hier. Het ultime Texas gevoel? In een truck rijdend door het landschap vol 'Long-horn-steers' op weg naar Wichita Falls voor tractoronderdelen luisterend naar country muziek.

xxxxxx Susan

First day of School

Butay!

Vandaag was dus mijn aller eerste dag van High School. Yay! Ik was in het begin echt super zenuwachtig vooral omdat de school reusachtig is (voor isendoorners de school is 3x zo groot als de oost, west en noordkaap bij elkaar. Dus de weg vinden was niet zo'n succes. Godzijdank gaf iemand me een kaart, maar die hoefde ik niet zo vaak te gebruiken. Vaak waren er aaridige medestudenten die me naar de goede les hielpen.

Ik begon de dag met lekker Engels. Wauw. Dat had ik niet zien aankomen. Op het gegeven moment liep ik door de gang met namen van auteurs waar ik nog nooit van gehoord had te zoeken naar hun boeken.

Periode 2. Livestock. Dat is een les waarin je alles leert over, jawel, vee. Miss Atwood vond mijn accent 'The most AWESOME thing EVER!'. De rest van de les was chaos, maar wel leuke chaos waarin je lekker kon kletsen :)

Number 3; US history. Daar kan ik me hellaas maar vrij weinig van herrinderen. Die man. O die man. Minstens 84 jaar oud. Monotoon, zoals je nog nooit gehoord hebt.

4. Drama. Ik kom binnen. Er staan 3 mensen spontaan gekke bekken te trekken, 5 mensen knuffelen, 4 mensen schreeuwen 'YOGHURT!!!' en de rest kijkt me aan of ik een alien ben. Dan komen de oefeningen. Het ging als volgt:

My name is Susan

Better known as Suzi (Jep ik heb nu al een bijnaam)

And when you see me

I'll be shaking my

BIG BUTAY!!

Geweldige les. Het had diepgang.

Les 5. Je eigen bedrijf opzetten. Als ik binnenkom, net op tijd, zitten er meisjes en jongens door elkaar. Dan blijkt dat de helft weg moet want dat is de kookles. Ik blijf netjes zitten. De jongens kijken me aan en blijven me aankijken. Tot ik om me heen kijk en besef; Shit. Ik ben het enige meisje. Maar toen kwamen er 2 andere meisjes binnen en bleek ik toch niet helemaal alleen te zijn. (Trouwens er zijn 21 jongens en dus 3 meisjes in die les). We gingen elkaar interviewen. Ik kreeg het al gauw voor elkaar een leuke partner te vinden. Hij snapte niet wat Nederland was. Facepalm.

Six. Wiskunde. Ik keek stiekem een beetje uit na die les, want het was op college nivieau. Ik kom binnen. HE! SUZI! Iedereen kent me. Dat is handig, maar je schrikt je kapot als je binnenkomt. Toen kwamen de sommetjes. Het was een test of je het snapte. Het begon super makkelijk. Maar toen... au.

Sept. College niveau chemestry (ik weet ook niet hoe ze mij daarin hebben gekregen). Tabel? Morbel? TEX test? SEIS test? HELP!!!

Last but not least number 8. Small animal management. Dat was heel leuk. Het was weer miss Atwood die dat vak gaf. O he Suzi!! Can you talk to us. Then everyone can listen to your AWESOME accent!! Sorry for putting you in the spot by the way. Dat noem ik nog eens een binnenkomst. Terwijl je na een lange dag. Stiekum een beetje moe, met een rood hoofd voor de klas moet gaan staan en in het Engles over iets randoms praten. Ik had het over bomen. Het was gewoon Awkward.

Einde van de dag met de schoolbus weer naar huisje. Uitgeput.

The story of Hell's Gate

I'd rather die then...!

Lang lang geleden, hier in Graham Texas leefde eens een paar cowboys. Dit was tijdens de tijd van de collonisatie dus waren er natuurlijk ook indianen. De cowboys besloten te gaan handelen met de indianen. Dit leide tot een groot succes. Ze waren allemaal blij :).

Maar de cowboys werden hebberig en wouden niet meer hun spullen ruilen. Ze besloten om de indianen de grootste deal van hun leven aan te bieden. De indianen accepteerden de deal. Omdat het zo'n grote handelsbundel deal dinges was, konden de indianen al het spul niet meteen naar hun kamp brengen; de cowboys hadden er namelijk voor gezorgd dat ze de indianen ver van hun kamp lokten. De cowboys hadden inmiddels de helft van hun crew weggestuurd met het indianen spul en gingen de indianen achterna om hun spul terug te roven. In de nacht, terwijl de indianen lagen te slapen pikten ze gauw het meest van hun spul terug.

Alles leek goed te gaan. De cowboys kwamen veilig aan in hun dorpje Graham... maar toen.

De indianen kwamen terug ziedend van woede. Ze vermoordden niemand, maar wouden de gluiperige cowboys vinden om ze.... tja.... te scalperen* ofzo. De cowboys waren er inmiddels allang vandoor gegaan toen ze de indianen zagen komen. De indianen volgenden de voetsporen (nee ze gingen NIET te paard; ik weet ook niet waarom. De indianen waren trouwens ook niet te paard).

Snel hadden de indianen de cowboys gevonden dicht bij een klif (nu is het een meer, maar vroeger was het een +- 100 meter afgrond). De cowboys zagen de indianen komen en sprongen van de klif.

Waarom het hell's gate heet? Ooit gehoord van de bijbel? Daarin staat dat je GEEN zelfmoord mag plegen (dat deden de cowboys dus) anders ga je naar de hell. Vandaar de naam Hell's Gate.

De cowboys gingen liever naar de hell, dan gevangen worden door de indianen.

Hell Lakes

AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAH!!

Wat begon als een lekker tochtje over het grote meer.... Eindigde als een nachtmerrie.

Dit is mijn verhaal. PAM PAM! <-- geluid van Law & Order

Gister zijn we (dat houdt in: Thomas, Lauren, Kelly (dochter), Sam (echtgenootKelly), Mekenzy (kind 10j), Sophie (kind 2,5j), Spencer alias Bubba (kind 1j)en ik) al op het meer geweest. De zon scheen, de lucht was blauw en ik kreeg een mooi kleurtje. Vandaag gingen we hetzelfde doen, ondanks de waarschuwingen voor hefige onweers buien in de namiddag. Dat was fout nummer één. Ik zat vooraan in de boot. Zodat de windheeeeeel hard in mijn gezicht blies. Heerlijk! Soms raakten we een golf, dan ging de boot een beetje op en neer (Als je hard vaart voelt het alsof je heel even zweeft; GEWELDIG). We gingen voor anker dicht bij Hells Gate (leg ik later wel uit). Ongeveer 30 minuten later kwamen vrienden van Thomas & Lauren naar ons toe. We hebben gezellig de hele middag gezwommen enop de boot gekletst.

Toen gingen de vrienden alvast weg, maar het was al te laat, donkere wolken verschenen aan de horizon. Hun boot ging SUPER langzaam <-- onthouden dit is critiek!!! Wij gingen ietsje later weg. De zon scheen nog, dus ik ging lekker voorop de boot liggen. 3.. 2... 1... GO! schreeuwden Sophie en Bubba. De boot schoot vooruit en binnen een halfuur zouden we weer bij de auto zijn.

De lucht betrok sneller dan verwacht en de temperatuur viel 10 graden Celcius (!!!!!!!!). Ik vastgenageld aan hetkussen voelde de windblazen, steedsharder en harder totdat ik mijn zonnebril maar in mijn tas stopte voor hij afvloog. Ik hield alles vast; mijn kleren, mijn tasje en vooral mezelf. Er was geenplaats onder hetzeil dusMekenzy, Laurenen ik zaten vastvoorop de boot. De golfen werden steeds hoger en het voelde alsof we in een achtbaan zaten. We moesten optijd terugzijn anders...<FLITS> BAM!.Te laat. Een geweldig onweer brak los en als je midden op het meer zit in een boot... Je vreest voor de rest van je leven!

Gelukkig kwamen we op tijd aan ende kinderen en ik zijn de auto in gehust en Lauren reed ons naar huis. Maar Thomas en Sam volgdenniet. De vrienden lagen stil. Hun boot had geen benzine meer. Ze vreesden LETTERLIJK voor hun leven. Het weer werd er niet beter op dus Thomasen Bas besloten hun te gaanredden.

Ze hebbenhet gehaald, maarde boot van de vrienden is na de reddingsoperatie gezonken. Nu pizza en cola om te vieren dat we allemaal nog leven!

xxxx Susan